Trudne jest życie. Niesie chwile, które na zawsze zostają w naszych wspomnieniach a czasem pozostawiają ślady na ciele. Nie potrzebnie przypominają nam jacy bywamy nieszczęśni , i czasem śnią się wcale nie przywoływane na pamięć. A potem nie umiemy dojść do siebie i udajemy ,że już nie pamiętamy... oszukując sami siebie. Kto się pod tym podpiszę? Kto ma swobodę mowy w tym temacie ?Powiem , że temat dotyka każdego , nie ma osoby która powie "ja nie" przynajmniej częściowo...

och ja też to przeżyłam nie raz...zanim moje życie nabrało sensu i  przekonania ,że warto być komuś potrzebnym może nie tylko mężowi ...mówię o dzieciach...zanim powrócę do czasów patrzenia w lustro by zrobić wrażenie powiem ,że dziś wiem jak ważne jest czuć się dobrze i swobodnie nawet w tym przysłowiowym dresie. Tak bo to jak się okazuje bardzo ważne. I czasem ta druga strona nie patrzy tylko na wygląd. Liczy się czy widzi w nas "to coś" czyli gdy obieramy ziemniaki na drugie danie powie  , "ale ślicznie wyglądasz "śmieszne? wcale nie , i nie chodzi by komuś słodzić tylko by widzieć te drobiazgi za którymi szalejemy. Ale zanim to zrozumiemy musi upłynąć dużo wody...i powstać dużo historii o tak zwanej miłości. Nie wspomnę już o tym jak dużo musi zostać zranionych serc. 

Szykuje się długa noc. Ale nie ja zaraz zamierzam zasnąć i odpocząć od tych obiadków...bo tak szczerze nie znoszę wymyślać obiadów średnio też lubię gotować ,ale jak mus to mus...co się nie robi dla rodziny

Kiedyś opowiem Wam jakaś historię miłosną z mojego życia. A co do opowiadania o którym pisałam wczoraj jest w pracach remontowych, musze go zmodernizować ogólnie mówiąc bardzo lubię tą historię choć w rzeczywistości nie kończy się tak optymistycznie. A dziś mówię dobranoc wszystkim po drugiej stronie klawiatury...